การจัดการการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมอย่างยั่งยืน: กรณีศึกษา บ้านนาต้นจั่น ตำบลบ้านตึก อำเภอศรีสัชนาลัย จังหวัดสุโขทัย

Abstract

การศึกษาครั้งนี้เป็นการศึกษาเชิงคุณภาพมีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาแนวทางการจัดการการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมอย่างยั่งยืน และการจัดการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมของบ้านนาต้นจั่น ตำบลบ้านตึก อำเภอศรีสัชนาลัย จังหวัดสุโขทัย ด้วยแนวคิดแบบเครือข่าย (Network governance) โดยการสัมภาษณ์เชิงลึก ประชากรที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ผู้นำชุมนุมชนท่องเที่ยวบ้านนาต้นจั่น จำนวน 7 คน ผู้ใหญ่บ้าน จำนวน 1 คน นักบริหารงานการศึกษา จำนวน 1 คน รองผู้อำนวยการสำนักงานการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทยสำนักงานสุโขทัย จำนวน 1 คน และนักวิชาการวัฒนธรรมชำนาญการจังหวัดสุโขทัย จำนวน 1 คน รวมทั้งสิ้นจำนวน 11 คน วิเคราะห์ข้อมูล โดยแยกประเด็นตามขอบเขตของเนื้อหา โดยการนำทฤษฎีที่เกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม ทฤษฎีที่เกี่ยวกับการจัดการการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม ทฤษฎีด้านการพัฒนาพื้นที่อย่างยั่งยืน รวมถึงการบริหารจัดการแบบแนวคิด Network governance มาประยุกต์ใช้ในการวิเคราะห์ การจัดกระทำข้อมูลจะใช้วิธีการตรวจสอบข้อมูลแบบสามเส้า (Data triangulation) ผลการศึกษา พบว่า การจัดการการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมอย่างยั่งยืน: กรณีศึกษาบ้านนาต้นจั่น ตำบลบ้านตึก อำเภอศรีสัชนาลัย จังหวัดสุโขทัย พบว่า แนวทางการจัดการการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมอย่างยั่งยืน บ้านนาต้นจั่น มีศักยภาพในการจัดการการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมอย่างยั่งยืนทุกด้าน ได้แก่ ด้านทรัพยากรทางการท่องเที่ยว ด้านการบริการ และการให้ประสบการณ์ที่มีคุณภาพแก่นักท่องเที่ยว ด้านการบริหารจัดการการท่องเที่ยว และด้านการมีส่วนร่วมของชุมชน สำหรับการจัดการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมด้วยแนวคิดการจัดการภาครัฐแบบเครือข่าย (Network governance) นั้น กลุ่มการจัดการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมบ้านนาต้นจั่น ยังไม่มีความรู้ในด้านการบริหารแบบเครือข่ายของรัฐ จึงไม่ได้เข้าร่วมกลุ่มการท่องเที่ยวแบบเครือข่าย ทำให้การจัดการการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมดังกล่าว ดำเนินการโดยชุมชนที่มีผู้นำที่เข้มแข็งสามารถบริหารจัดการได้อย่างเป็นระบบมากว่าสิบปี และกลุ่มการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมอย่างยั่งยืนบ้านนาต้นจั่น ยังมีแนวคิดที่จะพัฒนางาน โดยยึดแนวคิดการจัดการภาครัฐแบบเครือข่าย (Network governance) เพื่อให้เกิดความร่วมมือของหน่วยงานทุกภาคส่วนต่อไป