กลวิธีการสื่อสารภาษาอังกฤษในห้องเรียนของนิสิตไทยกับอาจารย์ชาวต่างชาติ ในมหาวิทยาลัยพะเยา

Abstract

การศึกษานี้ มีวัตถุประสงค์ เพื่อ 1) ศึกษากลวิธีในการสื่อสารภาษาอังกฤษในห้องเรียนของนิสิตและอาจารย์ชาวต่างชาติ ในมหาวิทยาลัยพะเยา 2) ศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จในการสื่อสารภาษาอังกฤษของนิสิตกับอาจารย์ชาวต่างชาติในระหว่างที่มีการประกอบการเรียนการสอนภายในห้องเรียน 3) ศึกษาปัญหาในการสื่อสารภาษาอังกฤษของนิสิตขณะสนทนากับอาจารย์ในห้องเรียน กลุ่มตัวอย่าง นิสิตชั้นปีที่ 2 ของมหาวิทยาลัยพะเยาที่ลงทะเบียนในปีการศึกษา 2556 ในรายวิชา English for Discussion จำนวน 33 คน โดยใช้วิธีสุ่มอย่างง่าย เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษา ได้แก่ 1) แบบสังเกตในชั้นเรียน 2) แบบสอบถามปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จในการสื่อสารภาษาอังกฤษของนิสิตกับอาจารย์ชาวต่างชาติ และปัญหาในการสื่อสารภาษาอังกฤษของนิสิตขณะสนทนากับอาจารย์ในห้องเรียน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า 1) นิสิต และผู้สอน มีการเลือกใช้กลวิธีในการสื่อสารที่แตกต่างกัน แต่ยังคงเลือกใช้กลวิธีการสื่อสารที่เหมือนกัน 1 กลวิธี คือ กลวิธีการใช้อวัจนภาษา เพื่อให้การสื่อสารภายในห้องเรียนบรรลุผลสำเร็จ 2) ปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จในการสื่อสารภาษาอังกฤษของนิสิตกับอาจารย์ต่างชาติ ได้แก่ ปัจจัยทางด้านผู้สอน และผู้เรียน จากการวิเคราะห์ผลโดยรวมอยู่ในระดับปานกลาง 3) ปัญหาในการสื่อสารภาษาอังกฤษของนิสิตที่พบมากที่สุด คือ ความวิตกกังวลในด้านไวยากรณ์ขณะสื่อสารภาษาอังกฤษ