สภาพการบริหารงานประกันคุณภาพการศึกษาภายในของโรงเรียนมัธยมศึกษาจังหวัดพะเยา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 36

Abstract

การศึกษาวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาสภาพการบริหารงานระบบประกันคุณภาพภายในเปรียบเทียบสภาพการบริหารงานระบบประกันคุณภาพภายใน โรงเรียนมัธยมศึกษาจังหวัดพะเยา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 36 จำแนกตามขนาดโรงเรียน กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ คือ ผู้อำนวยการโรงเรียน ฝ่ายงานประกันคุณภาพการศึกษา และครูผู้สอน โรงเรียนมัธยมศึกษาจังหวัดพะเยา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 36 ทั้งหมด 18 โรงเรียน โดยแบ่งตามขนาดโรงเรียน จำนวนทั้งสิ้น 448 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถามมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และวิเคราะห์ความแปรปรวน (ANOVA) โดยใช้โปรแกรมสำเร็จรูปทางการวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์และสังคมศาสตร์ ผลการศึกษาวิจัยพบว่า สภาพการดำเนินการประกันคุณภาพภายในสถานศึกษาโรงเรียนมัธยมศึกษาจังหวัดพะเยา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 36 มีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก ซึ่งทุกด้านมีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณารายด้าน พบว่า ด้านการกำหนดมาตรฐานการศึกษามีค่าเฉลี่ยมากที่สุด รองลงมา คือ ด้านการประเมินคุณภาพภายใน ด้านการจัดทำรายงานประจำปี และด้านการจัดทำแผนพัฒนาการจัดการศึกษา ตามลำดับ ผลการเปรียบเทียบสภาพการบริหารงานระบบประกันคุณภาพภายในสถานศึกษา โรงเรียนมัธยมศึกษาจังหวัดพะเยา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 36 จำแนกตามขนาดของโรงเรียน พบว่า ขนาดโรงเรียนที่แตกต่างกันส่งผลต่อสภาพการบริหารงานระบบประกันคุณภาพภายในสถานศึกษาอย่างมีนัย 0.05 และเมื่อวิเคราะห์ความแตกต่างเป็นรายคู่ด้วยวิธีการของเชฟเฟ่ (Scheffe’s Method) พบว่า โรงเรียนขนาดใหญ่มีสภาพการบริหารงานระบบประกันคุณภาพภายในสถานศึกษาแตกต่างจากโรงเรียนขนาดเล็ก และโรงเรียนขนาดกลางมีสภาพการบริหารงานระบบประกันคุณภาพภายในสถานศึกษา แตกต่างจากโรงเรียนขนาดเล็ก โดยแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ซึ่งสอดคล้องกับสมมติฐานที่ตั้งไว้