การประเมินความสามารถในการผนึกรอยรั่วบริเวณปลายรากฟันเมื่ออุดคลองรากฟันด้วยวัสดุเรียลซีลร่วมกับระบบสารยึดติดเซลฟ์เอทช์เปรียบเทียบกับการอุดคลองรากฟันด้วยวัสดุเรียลซีล

Abstract

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อเปรียบเทียบการรั่วซึมบริเวณคลองรากฟันส่วนปลายของวัสดุอุดคลองรากฟันระบบเรซิลอนยี่ห้อเรียลซีล เมื่อใช้ร่วมกับเรียลซีลไพรเมอร์และใช้สารยึดติดชนิดเซล์ฟเอชแบบขั้นตอนเดียวของสก๊อตบอนด์ ยูนิเวอร์แซล โดยใช้ฟันกรามน้อยล่างรากเดียว 36 ซี่ ตัดส่วนตัวฟันออกให้เหลือความยาวรากฟัน 14 มิลลิเมตร และเตรียมคลองรากฟันจนถึงมาสเตอร์เอพิคอลไฟล์ขนาด 40 แบ่งฟันเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมอย่างละ 2 กลุ่ม กลุ่มทดลองที่ 1 ใช้เรียลซีลไพรเมอร์ร่วมกับเรียลซีล ซีลเลอร์ กลุ่มทดลองที่ 2 ใช้ซิงเกิลบอนด์ ยูนิเวอร์แซลที่มีสกอตบอนด์ ยูนิเวอร์แซล ดีซีเอ ดูอัลเคียวเป็นตัวกระตุ้นร่วมกับเรียลซีลซีลเลอร์ กลุ่มควบคุมบวกเป็นกลุ่มที่อุดคลองรากฟันโดยไม่ใช้ซีลเลอร์ กลุ่มควบคุมลบเป็นกลุ่มที่อุดคลองรากฟันเช่นเดียวกับกลุ่มที่ 1 แล้วนำฟันมาเคลือบน้ำยาทาเล็บสองชั้น ตลอดความยาวซี่ฟันรวมบริเวณปลายรากฟัน จากนั้นจึงแช่ปลายรากฟันในสารละลายเมทิลีนบลูความเข้มข้นร้อยละ 2 เป็นเวลา 24 ชั่วโมง แล้ววัดค่าการรั่วซึมของสีด้วยกล้องจุลทรรศน์ วัดระยะที่กำลังขยาย 1000 เท่า ผลการทดลองพบว่า ค่าเฉลี่ยของระยะการรั่วซึม ในกลุ่มทดลองที่ 1 และ 2 คือ 4.51 ± 1.12 มิลลิเมตร และ 3.85 ± 0.96 มิลลิเมตร ตามลำดับ กลุ่มควบคุมบวกพบการรั่วซึมทุกซี่ และกลุ่มควบคุมลบไม่พบการรั่วซึม ทุกกลุ่มทดลองมีค่าเฉลี่ยการรั่วซึมบริเวณปลายรากฟันแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติกับกลุ่มควบคุมลบ (p<0.001) แต่ในระหว่างกลุ่มทดลองที่ 1 กลุ่มทดลองที่ 2 และกลุ่มควบคุมบวกมีค่าเฉลี่ย การรั่วซึมบริเวณปลายรากฟันไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p=0.285, 0.853, 0.102 ตามลำดับ) จากการศึกษาครั้งนี้ พบว่า ซิงเกิลบอนด์ ยูนิเวอร์แซล ไม่เพิ่มความสามารถของวัสดุเรียลซีลในการผนึกรอยรั่วบริเวณปลายราก