ปัจจัยเชิงสาเหตุทางจิตและสถานการณ์ทางสังคมของคุณภาพชีวิตในการทำงานของครู

Abstract

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อ 1) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างกลุ่มตัวแปรปัจจัยด้านจิตใจ และตัวแปรปัจจัยด้านสถานการณ์ทางสังคมกับคุณภาพชีวิตในการทำงานของครู 2) ศึกษาการทำนายคุณภาพชีวิตการทำงานของครูด้วยกลุ่มตัวแปรด้านจิตใจ และกลุ่มตัวแปรด้านสถานการณ์ทางสังคม และ 3) หากลุ่มครูที่ควรได้รับการพัฒนาคุณภาพชีวิตในการทำงานก่อนและปัจจัยส่งเสริม กลุ่มตัวอย่างในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ ครูที่ปฏิบัติการสอนในโรงเรียนประถมศึกษา สำนักงานเขตดุสิต สังกัดกรุงเทพมหานคร ประจำปีการศึกษา 2565 จำนวน 135 คน เลือกโดยวิธีการสุ่มแบบเป็นชั้นภูมิ เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบวัดมาตรประมาณรวมค่า จำนวน 7 แบบวัด มีค่าความสัมพันธ์ระหว่างข้อความกับคะแนนรวมทั้งแบบวัด (r item-total correlation) ตั้งแต่ 0.315 ถึง 0.833 มีค่าความเที่ยง (α) ตั้งแต่ 0.786 ถึง 0.898 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพื้นฐานและสถิติอ้างอิง ซึ่งได้แก่ สถิติทดสอบที่และการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณ ผลการวิจัยพบว่า 1) ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยทางจิตใจ และปัจจัยสถานการณ์ทางสังคม กับคุณภาพชีวิตในการทำงานของครู อยู่ในระดับปานกลาง (r = 0.428 ถึง 0.667) 2) กลุ่มปัจจัยทางจิตใจและกลุ่มปัจจัยสถานการณ์ทางสังคม ทำนายคุณภาพชีวิตในการทำงานของครูได้ร้อยละ 43.00 และ 44.10 ตามลำดับ ทั้งสองกลุ่มตัวแปรปัจจัยร่วมกัน ทำนายคุณภาพชีวิตในการทำงานของครู ได้ร้อยละ 57.40 3) ครูที่ควรได้รับการพัฒนาคุณภาพชีวิตในการทำงานก่อน คือ ครูเพศชาย และครูผู้ช่วยรวมกับครู คศ.1 ปัจจัยที่ควรส่งเสริม คือ บรรยากาศองค์กรความพร้อมเผชิญงาน การรับนวัตกรรม และสุขภาพจิต