การศึกษาประสิทธิภาพของเชื้อราจากเศษก้อนเพาะเห็ดนางฟ้าเพื่อการบำบัดน้ำเสียสังเคราะห์กระบวนการผลิตเยื่อกระดาษ

Abstract

การคัดแยกเชื้อราจากเศษก้อนเพาะเห็ดนางฟ้า พบเชื้อรา 1 ชนิด (WP-A1) มีลักษณะเส้นใย (Filamentous) ขนาดใหญ่ สีขาว ขอบเรียบและมีการสร้างสปอร์ เมื่อนำ WP-A1 มาทดสอบการเจริญเติบโตในอาหาร 3 สูตร MSM, Glucose และ PDB ที่มีการเติม Lignosulfonic acid ความเข้มข้น 0, 500, 1000 และ 1500 mg/l พบว่า เชื้อราสามารถเจริญเติบโตได้ดีในอาหาร Glucose ที่ความเข้มข้น Lignosulfonic acid เท่ากับ 1500 mg/l คิดเป็นร้อยละ 99.37 จึงนำมาศึกษาความสามารถในการบำบัดน้ำเสียสังเคราะห์กระบวนการผลิตเยื่อกระดาษ โดยมีความเข้มข้นลิกนินเริ่มต้น 1500 mg/l ในสภาวะที่ไม่เติมและเติม Glucose เป็นระยะเวลา 7 วัน พบว่า pH หลังการบำบัดลดลง ทั้งในสภาวะที่ไม่เติมและเติม Glucose มีค่าเท่ากับ 7.79 และ 7.13 ตามลำดับ ในสภาวะที่ไม่เติม Glucose สามารถบำบัดความเข้มสี, ลิกนิน, SS และ TDS ได้ดี คิดเป็นร้อยละ 30.71, 47.30, 88.04 และ 75.69 ตามลำดับ ส่วนการบำบัด COD สามารถบำบัดได้ดีในสภาวะที่เติม Glucose คิดเป็นร้อยละ 67.62 การวิเคราะห์หมู่ฟังก์ชันที่เปลี่ยนแปลงไปของน้ำเสียสังเคราะห์ กระบวนการผลิตเยื่อกระดาษก่อนและหลังการบำบัดด้วย WP-A1 พบการเปลี่ยนแปลงตำแหน่งและค่า Transmission ของ Phenol, Alkene และ Sulfur ลดลงเมื่อนำมาทดสอบความเป็นพิษของน้ำเสียสังเคราะห์หลังการบำบัด พบว่า เมล็ดถั่วเขียวที่เพาะด้วยน้ำเสียหลังการบำบัดด้วย WP-A1 มีอัตราการงอก 100% และมีการเจริญเติบโตดีกว่าน้ำเสียก่อนการบำบัด โดยลิกนินแสดงความเป็นพิษต่อการงอกของใบเลี้ยงเดี่ยวและราก ตลอดจนการเจริญเติบโตของเมล็ดถั่วเขียวได้