ชนิดของไม้เด่น และการสกัดกั้นปริมาณน้ำฝนของป่าเต็งรังภายในมหาวิทยาลัยพะเยา

Abstract

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาชนิดของไม้เด่น และศึกษาประสิทธิภาพในการสกัดกั้นปริมาณน้ำฝนของป่าเต็งรังบริเวณเรือนเอื้องคำภายใน มหาวิทยาลัยพะเยา โดยได้วางแปลงศึกษาขนาด 0.1 เฮกแตร์ (20x50 เมตร) และทำการแบ่งเป็นแปลงย่อยขนาด (10x10 เมตร) จำนวน 10 แปลง จากนั้นทำการเก็บข้อมูลสังคมพืช ซึ่งพบว่า ต้นเต็ง (Shorea obtuse) เป็นชนิดพันธุ์ไม้เด่นของป่าเต็งรังบริเวณเรือนเอื้องคำภายใน มหาวิทยาลัยพะเยา ซึ่งมีค่าความถี่สัมพัทธ์ ความหนาแน่นสัมพัทธ์ ความเด่นสัมพัทธ์ และดัชนีความสำคัญสัมพัทธ์ เท่ากับ 15.63 40.83 68.64 และ 42.14 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ และมีค่าความหลากหลาย (Shannon - Weiner Index) เท่ากับ 1.64 ในการเก็บข้อมูลปริมาณน้ำฝนที่ถูกสกัดกั้นโดย ชั้นเรือนยอดของพรรณไม้ โดยคัดเลือกพันธุ์ไม้ 3 ชนิด ได้แก่ ต้นเต็ง (Shorea obtuse) ต้นกางขี้มอด (Albizia odoratissima) และต้นประดู่ (Pterocarpus macrocarpus) เพื่อติดตั้งอุปกรณ์เก็บข้อมูลน้ำฝนไหลตามลำต้น และน้ำฝนผ่านเรือนยอด โดยคัดเลือกจากลักษณะ ความสูงของไม้ต้น ขนาดเส้นรอบวงไม้ต้น และพื้นที่ชั้นเรือนยอดไม้ต้น ผลการศึกษา ปริมาณน้ำในส่วนเหนือพื้นดินของป่าเต็งรังบริเวณเรือนเอื้องคำ ภายในมหาวิทยาลัยพะเยา ค่าของปริมาณน้ำฝนที่ถูกสกัดกั้นโดยชั้นเรือนยอดเท่ากับ 0.06377 มิลลิเมตร คิดเป็น 54.00 เปอร์เซ็นต์ ปริมาณน้ำฝนไหลผ่านลำต้น มีค่าเท่ากับ 0.0229 มิลลิเมตร คิดเป็น 18.75 เปอร์เซ็นต์ และค่าปริมาณน้ำฝนที่ถูกสกัดกั้นเท่ากับ 0.03287 มิลลิเมตร คิดเป็น 27.25 เปอร์เซ็นต์