การบริหารพัฒนาเกษตรของเกษตรกรตามแนวทางปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง กรณีศึกษาตำบลคือเวียง อำเภอดอกคำใต้ จังหวัดพะเยา

Abstract

การศึกษาค้นคว้าแบบอิสระครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการดำเนินชีวิต และคุณภาพชีวิตตามแนวทางปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง รวมถึงศึกษาปัญหาและอุปสรรคในการดำเนินชีวิตตามแนวทางปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ตำบลคือเวียง อำเภอดอกคำใต้ จังหวัดพะเยากลุ่มตัวอย่างที่ใช้ คือ เกษตรกรตําบลคือเวียง อําเภอดอกคําใต้ จังหวัดพะเยา จํานวน 400 คน เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถามเกี่ยวกับเรื่องดังกล่าวข้างต้น นำข้อมูลที่ได้มาวิเคราะห์โดยใช้ความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าการวิเคราะห์ถดถอยพหุ ผลการศึกษาสรุปได้ดังนี้ ผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่เห็นว่า ปัจจัยด้านการดำเนินชีวิตตามแบบเศรษฐกิจพอเพียง ของเกษตรกรกลุ่มตัวอย่าง โดยได้รับทราบแนวคิดปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงจากโทรทัศน์ และมีความเต็มใจในการเลือกการดำเนินชีวิตตามปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง โดยเลือกตัดสินใจดำเนินชีวิตแบบเศรษฐกิจพอเพียงด้วยตัวเอง มีความตระหนัก ในการใช้ชีวิตความเป็นอยู่แบบเศรษฐกิจพอเพียง เนื่องจากทำให้เกิดการปลูกฝัง ในการอยู่ร่วมกันมีการเอื้ออาทรต่อกันของคนในชุมชน มีเวลาให้กับครอบครัวมากขึ้น และการดำเนินชีวิตแบบเศรษฐกิจพอเพียงทำให้เข้าร่วมประเพณีของท้องถิ่นได้อย่างสม่ำเสมอ สำหรับปัญหา พบว่า เกษตรกรตำบลคือเวียงบางรายที่ยังไม่ปฏิบัติตนตามแนวทางปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ซึ่งในส่วนนี้ส่วนใหญ่จะเป็นผู้ที่มีระดับการศึกษาที่สูง และมีรายได้ครัวเรือนทั้งหมดต่อปีที่สูง จึงไม่เห็นถึงความสำคัญของการปฏิบัติตนตามแนวทางปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ข้อเสนอแนะ คือ ควรมีการประชาสัมพันธ์ให้เกษตรกรทุกรายตระหนักถึงความสำคัญเกี่ยวกับ เรื่องเศรษฐกิจพอเพียง และควรเข้ามาสนับสนุนเกษตรกรในการปฏิบัติตนตามแนวปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง