ความทนทานต่อคลอร์ไพริฟอสของไบโอฟิล์ม Pseudomonas putida KT2440 ที่เจริญเติบโตในสภาวะน้ำจำกัด

Abstract

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาความทนทานต่อคลอร์ไพริฟอส ของไบโอฟิล์มเชื้อ P. putida KT2440 ที่เจริญเติบโตในสภาวะน้ำจำกัด โดยทำการทดลองการสร้างไบโอฟิล์มในไมโครเพลทชนิด 96 หลุม ที่อุณหภูมิห้อง ในสภาวะที่มี NaCI ความเข้มข้น 0, 20, 40 และ 60 กรัมต่อลิตร และ PEG ความเข้มขัน 0, 5, 10 และ 15 เปอร์เซ็นต์ เป็นตัวแทนของสภาวะน้ำจำกัดระดับต่าง ๆ ศึกษาปริมาณการสร้างไบโอฟิล์มที่ระยะการเจริญเติบโต 12, 24 และ 48 ชั่วโมง หลังจากนั้น ศึกษาความทนทานของไบโอฟิล์มต่อคลอร์ไพริฟอสความเข้มข้น 100 มิลลิกรัมต่อลิตร จากการลดลงของปริมาณไบโอฟิล์มหลังการเติมคลอร์ไพริฟอส จากผลการทดลอง พบว่า ไบโอฟิล์มที่สร้างในสภาวะน้ำจำกัดจะมีการสร้างปริมาณไบโอพิล์มที่มากกว่าสภาวะปกติ โดยไบโอฟิล์มที่สร้างในสภาวะน้ำจำกัดที่มี NaCI สามารถสร้างไบโอฟิล์มในปริมาณที่มากกว่าสภาวะที่มี PEG และเมื่อนำตัวอย่างไบโอฟิล์มไปทดสอบความทนทานต่อคลอร์ไพริฟอส พบว่า ไบโอฟิล์มที่สร้างในสภาวะน้ำจำกัดมีความทนทานต่อคลอร์ไพริฟอสเท่าเดิม หรือลดลงเล็กน้อยถึงแม้จะมีปริมาณไบโอฟิล์มเพิ่มมากขึ้นกว่าสภาวะปกติก็ตาม จากผลการวิจัยอาจสามารถสรุปได้ว่า กลไกการอยู่รอดในภาวะน้ำจำกัดของไบโอฟิล์มด้วยการเพิ่มปริมาณที่มากขึ้น ไม่ได้ส่งผลในการป้องกันความเป็นพิษจากคลอร์ไพริฟอสต่อไบโอฟิล์ม ดังนั้น ถึงแม้ไบโอฟิล์มจะมีกลไกการเพิ่มปริมาณเพื่อความอยู่รอด แต่การปนเปื้อนของคลอร์ไพริฟอสในพื้นที่การเกษตรในฤดูแล้งอาจส่งผลกระทบต่อไบโอฟิล์มแบคที่เรียในดินได้ทัดเทียมกับหรือมากกว่าฤดูอื่น และก่อให้เกิดความเสื่อมโทรมของดินต่อไปได้